Wat is contextuele therapie?
Contextuele therapie is een sterk integratieve aanpak, ontwikkeld door Ivan Boszomenyi-Nagy.
Nagy combineert inzichten uit de traditionele therapie, doorgaans op het individu gericht,
met technieken en inzichten uit de familietherapie of systeemtherapie. Andere bronnen van inspiratie zijn het dialogische werk van Martin Buber en de ethische posities van Emmanuel Levinas.
In het therapeutische gesprek maken we op gelijkwaardige wijze gebruik van deze filosofische (eventueel theologische), psychologische en systemische inzichten en onderzoeken we je hulpvraag
vanuit vier verschillende invalshoeken of dimensies:
De feitelijk invalshoek: wie ben jij? Waar kom je vandaan? Welk werk doe je? Hoe ziet je gezin van herkomst eruit? Welke feiten hebben zich afgespeeld in je leven?
De psychologische invalshoek: wat zijn je zorgen? Hoe ga je daarmee om?
Hoe ervaar je wat er gebeurt?
De invalshoek van interacties: hoe verlopen jouw sociale relaties? Wat zijn de verschillende dynamieken in je gezin, bij je vrienden, op je werk? Hoe liggen de verhoudingen (macht, gelijkheid,…)?
De relationeel-ethische invalshoek: hier legt Nagy de nadruk op het ethische aspect van relaties:
Heb je van je ouders kunnen ontvangen wat je nodig had, of stonden er feiten, relatiepatronen of ervaringen in de weg? Kon jij aan je ouder geven? Hebben zij dat gezien en erkend, of moest je misschien meer geven dan goed voor je was?
Hoe werkt contextuele therapie?
In een kennismakingsgesprek staat jouw verhaal centraal en geef je een beschrijving van je hulpvraag. Wie is daarbij/daarin betrokken? Is er een link met je omgeving? Hoe ervaar je dit alles? Hoe ga je er mee om? Daarnaast maken we afspraken over het vervolg.
In vervolggesprekken proberen we samen de oorsprong van onevenwichten of kwetsures op te sporen, eventueel over de generaties heen. Daarbij worden ook de familie, vrienden of zelfs je werk bekeken.
Wanneer de oorsprong van conflicten en disbalansen herkend wordt, kan er gewerkt worden naar herstel. Door inzichten, begrip en erkenning is het mogelijk om de balans van geven en ontvangen terug te vinden en in evenwicht te brengen, betrouwbaarheid in relatie met jezelf en met anderen te herstellen, eigen regie terug te nemen en te werken aan je 'eigen grond' om daarop zinvol en vrij te leren leven...
Methodes in contextuele therapie
Binnen de contextuele therapie maken we naast analyserende gesprekken in de 4 dimensies vaak gebruik van visuele voorstellingen van familiebanden. Problemen en levensvragen staan, volgens de contextuele benadering, niet los van wat in de generaties is ontvangen en doorgegeven. Zulke visuele voorstellingen vergemakkelijken een gesprek over de verschillende dynamieken en delegaten in jouw context.
Wat is er geleden, maar niet gehoord en opgemerkt? Wat is er gedragen of gegeven, maar niet gezien en erkend? Hoe is geleerd om met jezelf en anderen, situaties en gebeurtenissen, om te gaan?
Visualiseren kan op verschillende manieren:
- het opstellen van een genogram (stamboom) geeft een duidelijk overzicht
van de familiegeschiedenis, de loyaliteiten daarin, de balansen van geven en ontvangen
en wat hieruit voortkomt voor het heden en de toekomst.
-met behulp van familie-opstellingen krijg je inzicht
in de verschillende familiebanden en patronen.